Και το κατάλληλο φαγητό ήρθε: Σπετζοφάι, με λουκάνικα Πηλίου και «δικές» μας πιπεριές! «Κατάλληλο για τι;» θα ρωτήσουν οι φίλοι που δεν έχουν δει την προηγούμενη αναγγελία μου.
Λοιπόν… κατάλληλο για να δοκιμάσω την επανεμφάνιση στην αγορά του Οπούς ιβ’ 2015 και να το συγκρίνω με το συγκλονιστικό Οπούς ιβ’ 2004, του -κατ’ εμένα πάντα- καλύτερου Ελληνικού κόκκινου κρασιού που έχω απολαύσει!
Το Οπούς ιβ’ 2004 το έχω δοκιμάσει 4 φορές στη διάρκεια της μακράς ζωής του των 17 χρόνων στη φιάλη, και κάθε φορά το έβρισκα και καλύτερο: Η πρώτη ήταν το 2011, στην δεύτερη δοκιμή του Οπούς ιβ’ το 2015 έχω εκφράσει την άποψη οτι είναι το κορυφαίο κόκκινο και επιβεβαιώσει το 2019… και μέχρι την τελευταία του φιάλη με την οποία και το… αποχαιρέτησα στις 14/10/2021 υπήρξε άψογο, υπόδειγμα παλαίωσης… το κορυφαίο από τα ελάχιστα «μεγάλα» Ελληνικά κρασιά…
Τώρα λοιπόν που ο Βασιλιάς μας… τελείωσε και δεν υπάρχει πια στην αγορά, θα έχουμε την ενθρόνιση του διαδόχου; Σαν τι; Σαν αντικαταστάτη του προηγούμενου ή σαν το νέο Βασιλιά των κόκκινων!
Πριν προχωρήσετε στην ανάγνωση των αποτελεσμάτων της δοκιμής μου, θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε πρώτα το άρθρο μου της 18/10/2015 με τίτλο «Κατά την ταπεινή μου άποψη, το καλύτερο ελληνικό ερυθρό!»
Στο άρθρο αυτό θα βρείτε τα σχετικά με την ποικιλία (Cabernet Franc), την προέλευση του ονόματος του κρασιού (Οπούς στα Ελληνικά, καμμιά σχέση με Opus) αλλά και πληροφορίες γιά το σχέδιο που κοσμεί τη φιάλη… τα θεωρώ σημαντικά για την εκτίμηση του κρασιού!
Επίσης, το άρθρο της Μαριάννας Μακρύγιαννη Dip. WSET σχετικά με το Cabernet Frank με τίτλο «Μιλώντας για το Cabernet Franc» είναι απαραίτητο ανάγνωσμα για την κατανόηση της ποικιλίας, την ιστορία της, τα βασικά της χαρακτηριστικά…
Εδώ θα πούμε σε συντομία για την ποικιλία ότι το Cab Franc διακρίνεται για τον πλούσιο αρωματικό του χαρακτήρα και την εξαιρετική του κομψότητα. Οι δύο οινοπαραγωγικές περιοχές όπου συναντάμε ευρέως το Cab Franc είναι Γαλλικές και πρόκειται για την κοιλάδα του Λίγηρα και το Μπορντώ. Αν και είναι από τις πιο ‘παλιές’ ποικιλίες του Μπορντώ, πρόσφατες έρευνες δείχνουν την Ισπανία σαν χώρα προέλευσης και συγκεκριμένα την περιοχή Pais Vasco, κοντά στα σύνορα με την Γαλλία. Επίσης, ότι χρησιμοποιείται κυρίως σε blends, όπου συνεισφέρει τα έντονα αρώματά του και τη φινέτσα του. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 65 Cab Franc του House of Wine μόλις 3 είναι μονοποικιλιακά!
Μετά από τον κάπως… μακρύ αλλά απαραίτητο πρόλογο, πάμε τώρα στο κύριο θέμα μας: την δοκιμή του «διαδόχου», και αν είναι έτοιμος ή αν έχει τα προσόντα να στεφθεί Βασιλιάς στη θέση του προκατόχου του.
Θα ξεκινήσω από το τέλος…
Ο Σίμος Γεωργόπουλος έχει σαν πρόλογο στην πρόσφατη κριτική του για το Οπούς ιβ’ 2015 τη φράση «Η νεότερη κυκλοφορία του Οπούς θα κατεβάσει τους groupies τις φίνας ποικιλίας στους δρόμους με πανό που γράφουν “το C.F. τώρα δικαιώνεται”!»
Είμαι ήδη στους δρόμους, Σίμο, με το πανώ στο χέρι!!
Μου είναι δύσκολο να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου… ναι, έχουμε τον νέο «νεαρό» Βασιλιά των Ελληνικών κόκκινων κρασιών, ναι, ο λευκός καπνός ανέβηκε στον ουρανό, ναι… habemus papam!
Είναι ένα συγκλονιστικό κρασί… από όλες τις απόψεις και σε όλα του τα χαρακτηριστικά: δεν χρειάζεται καν να πλησιάσεις το ποτήρι με το βαθύ πορφυρό χρώμα στη μύτη για να σε πλημμυρίσουν τα εξαιρετικά αρώματα των κόκκινων φρούτων, μαζί με κέδρο, φυτικά αρώματα, φραγκοστάφυλα, πράσινο πιπέρι, όλα σε εξαιρετική αρμονία…
Η πρώτη γουλιά αποκαλύπτει το άπιαστο προσόν του κρασιού: κομψότητα, αριστοκρατικότητα, φινέτσα, και απίστευτη φρεσκάδα! Που φαίνεται και στο αψεγάδιαστο πορφυρό χρώμα του… σαν να μην πέρασε μια μέρα! Τα κλασσικά χαρακτηριστικά του Cab Franc στον υπερθετικό: Γλυκές, ήμερες τανίνες, βελούδινο σώμα, γεύσεις που μαζί με τον πλούτο των αρωμάτων, συνθέτουν ένα απίστευτα απολαυστικό, ισορροπημένο και πολύπλοκο σύνολο. Εξαιρετική επίγευση…
Τίποτα δεν ξεφεύγει από το «δέσιμο» των ιδιοτήτων, κανένα υπερτονισμένο σε σχέση με τα άλλα χαρακτηριστικό, κάτι που βρίσκεις μόνο στα μεγάλα κρασιά! Και εδώ, επιτέλους, έχουμε ένα από τα ελάχιστα μεγάλα Ελληνικά κρασιά…
Που θα βρίσκεται αυτό το κρασί στα επόμενα 3, 6, 10 χρόνια; Πιστεύω οτι, όπως και ο προηγούμενος Βασιλιάς θα βελτιώνεται συνεχώς! Προσέξτε, δεν θα «αντέχει ακόμα» όπως γράφουν κάποιοι που δεν καταλαβαίνουν ότι παλαίωση σημαίνει εξέλιξη, βελτίωση του κρασιού στο χρόνο. Οχι εκθετικά ίσως, αλλά ακολουθώντας μια καμπύλη που θα οδηγήσει μάλλον σε μια πολύχρονη σταθερότητα, πριν αρχίσει η αναπόφευκτη πτώση… που όμως πιστεύω οτι δεν θα την προλάβουμε, θα έχει προ πολλού εξαντληθεί μέχρι τότε, όπως ακριβώς συνέβη και με τον προκάτοχό του, που ελάχιστα δείγματά του αναπαύονται ακόμα σε σκοτεινά κελλάρια.
Ταίριασε βέβαια άψογα με το πηλιορίτικο σπετζοφάι, όπως θα ταιριάξει με όλα τα κρεατικά πιάτα, τα όχι πολύ λιπαρά ψητά στη σχάρα ή σουβλιστά, με κοκκινιστό μοσχάρι, με κυνήγι, με μέτριας έντασης κίτρινα τυριά…
Μα σημειώσω εδώ ότι η απίστευτη φινέτσα του το κάνει κατάλληλο να το απολαύσει κάποιος μόνο του.
Κλείνοντας αυτή την απολαυστική δοκιμή θέλω να συγχαρώ θερμά την οικογένεια Χατζημιχάλη, που κατάφερε ένα πολύ δύσκολο έργο: να επαναλάβει αυτούσια την επιτυχία του 2004… όπου το «τυχαίο» βγαίνει πια εντελώς από τη εξίσωση.
Το Οπούς ιβ’ 2015 παραδίδει μαθήματα, όπως άλλωστε όλα τα μεγάλα κρασιά: Το συνιστώ ιδιαίτερα σε νέους οινοποιούς… για να αναπτύξουν τα κριτήρια με τα οποία θα αξιολογήσουν τα δικά τους κρασιά. Πρέπει να γνωρίσεις καλά τα διαμάντια για να αρχίσεις να βγάζεις πραγματικά «διαμαντάκια». Επίσης, θα δώσει σε όλους αυτούς που βλέπουν «κρασάρες» σε κάθε τρίτη δοκιμή, ότι τελικά υπάρχουν πολύ λιγότερα κρασιά που αξίζουν αυτό τον -έστω και χυδαίο- υπερθετικό.
Είναι ένα κρασί που αν έχετε τη δυνατότητα, θα παρακολουθείτε την εξέλιξή του κάθε χρόνο, και θα έχει θέση στο κελάρι των «ειδημόνων» δίπλα σε διεθνή κρασιά με πολλαπλάσια τιμή…
Θα το βρείτε στο House of Wine, εδώ: https://www.houseofwine.gr/how/ktima-hatzimihali-opus-ib-cabernet-franc.html
Στην υγειά σας!
ΥΓ: 1. Το κρασί -όπως όλα τα σημαντικά ερυθρά κρασιά- δοκιμάστηκε σε 2 φάσεις: στην πρώτη ανοίχτηκε η φιάλη, έμεινε να «αεριστεί» περίπου 1 ώρα, και δοκιμάστηκε με το φαγητό της ημέρας. Μια δεύτερη δοκιμή έγινε την επόμενη ημέρα, όταν ήταν βέβαιο ότι το κρασί είχε ανοίξει και ισορροπήσει απόλυτα και είχε απαλλαγεί απο τα «δυσάρεστα» της παραμονής του για 7 ολόκληρα χρόνια φυλακισμένο στη φιάλη -μια φυλάκιση που έχει τα (πολύ) καλά της αλλά και τα λίγα δυσάρεστα.
2. Διαβάζω σε σχόλια για «τσουχτερή τιμή». Θα σας πω οτι το κρασί με βάση το λόγο τιμής προς ποιότητα (Value for money) είναι πάμφθηνο. Θα μπορούσε να κοστίζει πολύ περισσότερο, αν ήταν ένα Cab Frank του Λίγηρα ή και του Νέου Κόσμου
Comments