Βλέπω στην τηλεόραση το Master Chef, λόγω… ενδιαφερόντων!
Μια πρώτη παρατήρηση: από τα παλιά, που ήταν μόνο μαγείρεμα, τώρα είναι πολύ περισσότερο παιγνίδι… και μάλιστα με στοιχεία… Survivor, όπου προσπαθούν να καλλιεργήσουν αντιπαλότητες, μέχρι και εχθρότητα, γιατί αυτά τελικά αρέσουν στο τηλεοπτικό κοινό! (Δώσε μας καυγά και πάρε μας την ψυχή!)
Είναι καλύτερο τώρα; Για όποιον αγαπά το φαγητό και το μαγείρεμα, σαφώς όχι (μέχρι… ενοχλητικό!). Για το γενικό κοινό, μάλλον ναι…
Μια δεύτερη παρατήρηση: το γενικό επίπεδο των συμμετεχόντων είναι μάλλον θλιβερό: αγωνίζονταν να βρούν στο χάρτη τη… Δανία, άσε την Αργεντινή! Αλλά και το μαγειρικό δεν πάει πίσω: άγνωστη σε κάποιους η Ταυλανδέζικη κουζίνα, άγνωστη η… Κινέζικη, άγνωστη και η Ιαπωνική! Και ας έχει γεμίσει ο τόπος με εστιατόρια της Άπω Ανατολής, και ας είναι πια το σούσι το δημοφιλέστερο… Ελληνικό φαγητό! Και δεν μιλάμε εδώ για τους ερασιτέχνες, αλλά και για τους επαγγελματίες μάγειρες, με μέχρι και 10 χρόνια εμπειρία στις κουζίνας! Ξέρουν όμως το Shimeji (Jiangsu, Κίνα), το Tofu (Κίνα), το Sushi (βέβαια!), το τσορίθο (chorizo-Ισπανία και chouriço-Πορτογαλία), το Yuzu (Κεντρική Κίνα) και το λεμονόχορτο το λένε lemongrass, και διάφορα άλλα, όμως δυστυχώς ξεκάρφωτα από τις αντίστοιχες κουζίνες…
Άποψή μου: μόνο ένας έχει τη στόφα για Chef… κανένας δεν βρίσκεται στο επίπεδο του Πετρεντζίκη όταν ξεκίνησε στο πρώτο Master Chef… και κανένας δεν διαθέτει γενική κουλτούρα. Όλοι απλά παιδιά, χωρίς ανησυχίες πέρα από το μαγείρεμα! Κατάλληλοι όμως για μάγειροι, που θα ακολουθήσουν και θα υλοποιήσουν την έμπνευση του Chef.
Πιστεύω οτι η βασική διαφορά Chef και μάγειρα είναι η κουλτούρα. Σε όλα τα επαγγέλματα, θα παρατηρήσουμε ότι οι κορυφαίοι, είναι αυτοί που διαθέτουν γενική κουλτούρα. Το είδαμε στους Masters of Wine (η νύχτα με τη μέρα!), το βλέπουμε στους κορυφαίους Chef του κόσμου, το βλέπουμε και εδώ. Είναι παράγοντας που ενισχύει τη δημιουργικότητα, και που βοηθά στην κοσμοπολίτικη αίσθηση που πρέπει να έχει αλλά και να αποπνέει και ένας Chef…
Comments