: Σημείωμα 3
Φτάσαμε λοιπόν στο 3ο σημείωμα για τα «ΒορΟινα»: Σε αυτό της κριτικής της έκθεσης και των κρασιών της…
Η Έκθεση
Δεν πιστεύω οτι κάποιος μπορεί να πει πολλά γενικά για την έκθεση, αλλά και για όλες τις εκθέσεις που γίνονται στο Ball room της Μ. Βρετανίας: Δυστυχώς ο χώρος δεν προσφέρεται για διαφοροποιήσεις. Τα Stands είναι σχεδόν πάντα τα ίδια, τραπέζια με τραπεζομάντηλα.
Οι εκθέτες
Συνολικά 26 βορειολλαδίτικα οινοποιία ήσαν παρόντα, με κάποια νέα οινοποιεία να παρουσιάζουν τα κρασιά τους και τα υπόλοιπα να παρουσιάζουν τις νέες σοδιές ή και κάποια -όχι πολλά- τις νέες τους ετικέτες.
Τα οινοποιεία και τα κρασιά
Δοκίμασα αρκετά κρασιά… θα αναφέρω μόνο τα νέα κρασιά και από τα παλαιά αυτά των οποίων οι τρέχουσες σοδειές με εντυπωσίασαν, και δυστυχώς δεν ήσαν πολλά.
Το πρώτο stand στο οποίο σταμάτησα ήταν αυτό του κτήματος Κατσαρού όπου πίσω από το τραπέζι ο Ευριπίδης Κατσαρός σερβίριζε τα κρασιά του κτήματος. Ασφαλώς αγαπημένα κρασιά, αφού ένα από τα 3 αγαπημένα μου λευκά κρασιά είναι το Chardonnay Κατσαρού.
Δοκίμασα το σχετικά νέο του premium chardonnay, το Stella 2020.
Εξαιρετικό, πολύ περιορισμένης παραγωγής (1585 φιάλες), που προέρχεται από αμπελώνες μεγάλης ηλικίας και βιολογικής καλλιέργειας.
Το κρασί θα παράγεται μόνο τις χρονιές που οι συνθήκες θα είναι άριστες, ώστε να διατηρηθεί η premium έκφρασή του.
Δοκίμασα και τις τελευταίες σοδειές τόσο του κτήματος Κατσαρού (2018- Cabernet Sauvignon, Merlot) όσο και του Chardonnay. Και τα δύο όπως πάντα κοσυφαία!
Η επόμενη στάση μου ήταν σε ένα άγνωστο σχετικά οινοποιείο: το Οινοποιείο Αργυράκη με έδρα στη Νάουσα. Βρήκα τα κρασιά του πολύ ενδιαφέροντα: τα ΑΤΙ Red και ΑΤΙ Rose - και τα 2 από Ξινόμαυρο 100%, είναι πολύ αξιόλογα, και αναδεικνύουν εξαιρετικά την τυπικότητα της ποικιλίας, χωρίς όμως να μπορεί κάποιος να τα χαρακτηρίσει κλασικά Ξινόμαυρα.
Απο τα κρασιά που δοκίμασα, ξεχώρισα:
Την επετειακή Ναουσσαία Φουντή 2019, εξαιρετική κλασική Νάουσα, σε ξυλοκιβώτιο, ένα δώρο που κάθε οινόφιλος θα το εκτιμήσει ιδιαίτερα!
Το Αγκαθωτό, ένα νέο ροζέ του Κυρ-Γιάννη εσοδείας 2021, που είναι το πρώτο ροζέ του Κτήματος από τον αμπελώνα της Νάουσας, από ένα μικρό αμπελοτεμάχιο στη Γάστρα. Έχει διακριτά τα κλασικά χαρακτηριστικά του Ξινόμαυρου, και ταυτόχρονα τονισμένη οξύτητα που δίνει νεύρο, διακριτική αίσθηση ταννινών και μακρά επίγευση.
Τη Ράμνιστα Le Bicentenere του Κυρ-Γιάννη, μια επετειακή Ράμνιστα για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 21. Από τη χρονιά του 2011, που θεωρείται κορυφαία, κρατήθηκαν στο κελάρι του οινοποιείου 3000 φιάλες οι οποίες κυκλοφόρησαν το 2021, δέκα χρόνια μετά, σαν Ramnista Le Bicentenaire 2011.
Και τα δύο εξαιρετικά κρασιά του κτήματος Διαμαντάκου, το λευκό «Πρεκνάδι» και τη «Νάουσσα» μαζί με την εκτίμησή μου για το ότι παράγει μόνο ΔΥΟ κρασιά!
Μνημονεύω επίσης το Museum collection του κτήματος Γεροβασιλείου, τόσο το λευκό, συνδυασμός των πέντε λευκών ποικιλιών του Κτήματος, Μαλαγουζιά, Ασύρτικο, Chardonnay, Sauvignon Blanc και Viognier, όσο και το ερυθρό, και αυτό συνδυασμός των πέντε ερυθρών ποικιλιών του Κτήματος, Λημνιό, Μαυρούδι, Μαυροτράγανο, Syrah και Merlot. Εντυπωσιακά, στιβαρά και τα δύο κρασιά, αντάξια του ονόματος και της φήμης του κτήματος.
Σε γενικές γραμμές, επιβεβαίωσα μια ακόμα φορά την εξαιρετική πρόοδο των ροζέ κρασιών στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Δεν δοκίμασα ούτε ένα ασήμαντο ροζέ στην έκθεση, ενώ δοκίμασα πολλά ασήμαντα λευκά (κυρίως μαλαγουζιές-κολόνιες) και αρκετά ερυθρά…
Φωτογραφίες
Να ευχηθώ και του χρόνου, πάντα με καλύτερα κρασιά!
Στην υγειά σας!
Τάσος Πικούνης
ΥΓ: Όποιος δεν έχει διαβάσει τα 2 προηγούμενα σημειώματά μου για τα ΒορΟινά 2023, μπορεί να τα διαβάσει εδώ για το Σημείωμα 1, και εδώ για το Σημείωμα 2
Με αυτά θα έχει μια πλήρη εικόνα των εντυπώσεών μου από την έκθεση…
Comments