Μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία χθες στο Birdman. Και ήταν δυσάρεστη παρά το γεγονός οτι τα φαγητά ήταν νόστιμα…
Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή: Δεν είχα επισκεφθεί το Birdman από το 2018, όταν άνοιξε και έγινε αμέσως το "talk of the town" gastropub... μέχρι χθες… Ένα ιαπωνικό bar, μια επιχείρηση του Άρη Βεζενέ, γνωστού για τις επιδόσεις του στην κρεοφαγία από το γνωστό «Vezene» πισω από το Hilton.
Το… ανακάλυψα και πάλι από το… Wolt! Ναι, κάποια στιγμή που θέλησα να παραγγείλω φαγητό στο σπίτι, έπεσα επάνω του! Με εντυπωσίασαν οι φωτογραφίας των πιάτων του, και βέβαια το ότι ήταν μια επιχείριση του Άρη Βεζενέ ήταν μια εγγύηση ποιότητας. Έτσι έψαξα, ρώτησα και έμαθα… και αποφάσισα να το επισκεφθώ μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια, , παρά το γεγονός ότι δεν είμαι φίλος της ιαπωνικής κουζίνας…
«Είπε ο Εβραίος να πάει στο παζάρι, και ήταν Σάββατο»…. Πέμπτη μεσημέρι το αποφάσισα, τηλεφώνησα και δεν υπήρχε τίποτα για Παρασκευή βράδυ. Εντούτοις, ευγενέστατοι, μου υποσχέθηκαν οτι αν υπάρξει ακύρωση θα με ειδοποιούσαν… και αυτό έγινε Παρασκευή μεσημέρι, όπου βρέθηκαν 2 θέσεις στην μπάρα για τις 9:30! Ακριβώς αυτό που ήθελα!
Φτάσαμε σε ένα κατάμεστο μπαρ-εστιατόριο, τόσο έξω όσο και μέσα, στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας…. στη σύντομη διαδρομή για το εστιατοριο είχες την εντύπωση οτι βρισκόσουν σε… πάρτυ! Χαμός! Λες και κανένας Αθηναίος δεν μένει σπίτι του την Παρασκευή το βράδυ! Δεν μπόρεσα να μη γελάσω ενθυμούμενος τις περιγραφές και εικόνες της… φτώχειας και της μιζεριας που μας έδινε ο ΣΥΡΙΖΑ στην καμπάνια του!
Μας υποδέχτηκε μια ευγενική hostess και μας οδήγησε στις θέσεις μας, στο βάθος του μπαρ…
Πρώτη εντύπωση από το χώρο μέτρια: αδιάφορος και πολυκαιρισμένος, όλα έδειχναν κάπως παλιά και αφρόντιστα. Το εσωτερικό, ουσιαστικά ένας διάδρομος με μια μεγάλη μπάρα στη μια πλευρά, κανένα τραπέζι. Καθίσαμε και περιμέναμε. Ο κατάλογος των πιάτων… μυστηριώδης για εμένα, ζήτησα… βοήθεια και περίμενα να έρθει. Στο μεταξύ κοιτάξαμε τη λίστα κρασιών: ούτε ΕΝΑ γνωστό ελληνικό κρασί, όλα σχεδόν φυσικά κρασιά! Η … αγάπη μου για τα φυσικά και βιολογικά κρασιά είναι γνωστή, νομίζω ότι είναι ότι χειρότερο μας επεφύλαξε η οινική εξέλιξη τα τελευταία χρόνια! Ένα παραμύθι, γιατί ουδέποτε στην ιστορία δεν υπήρξαν κρασιά χωρίς συντηρητικά... και το ρετσίνι της δικιάς μας ρετσίνας συντηρητικό είναι, και θεώδη έχουν βρεθεί σε υπολείμματα κρασιού σε αμφορείς το... 3000π.Χ στη Γεωργία... Θεωρώ απαράδεκτο ενα κατάστημα να μην προσφέρει στους πελάτες του επιλογές…. Αποτέλεσμα: παραγγείλαμε μπίρα!
Η βοήθεια για τα φαγητά έφτασε, ένας ευγενέστατος σερβιτόρος μας καθοδήγησε στις επιλογές πιάτων…. Παραγγείλαμε και περιμέναμε, προσπαθώντας να… κουβεντιάσουμε: ΑΔΥΝΑΤΟΝ! Η μουσική σε εκκωφαντικά επίπεδα, απαγόρευε κάθε συζήτηση, και ευτυχώς που δεν είμασταν σε τραπέζι γιατί η εγγύτητα στη μπάρα μας επέτρεπε να μιλάμε ο ένας στο… αυτί του άλλου!
Υπομονή… τα πιάτα άρχισαν να έρχονται, και ήσαν όλα μικρά αλλά νοστιμότατα! Και σε λίγο, άρχισε το… μαρτύριο! Η μουσική - πάντα εκκωφαντική- άλλαξε: ανατολίτικοι αμανέδες, ελληνικά ρεμπέτικα ή λούμπεν, άγνωστα σε εμάς τα περισσότερα, μια απίστευτη ηχητική βαρβαρότητα για τα αυτιά μας και τις… ψυχές μας (δεν θα πω για την αισθητική…) στα 100+ desibel… τελειώσαμε το φαγητό μας άρον-άρον, πληρώσαμε ένα απαράδεκτα μεγάλο ποσό, και φύγαμε… τρέχοντας, μόλις στις 10:50, με τους αμανέδες να μας κυνηγούν μέχρι το επόμενο… τετράγωνο!
Καταφύγαμε στην φιλόξενη πλατεία του By the Glass για να… ηρεμήσουμε, να καταλαγιάσουν οι… δονήσει που ακόμα «δούλευαν» μέσα μας, και -επιτέλους!- να μπορέσουμε να… μιλήσουμε σαν άνθρωποι!
Για να συνοψίσω: δεν καταλαβαίνω αυτή την τάση της εκκωφαντικής μουσικής που μας… βασανίζει πια στα περισσότερα εστιατόρια: την κατανοώ σε αυθεντικά μπαρ, μου είναι ακατανόητη σε χώρους εστίασης, όπου δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο γιατί αναγκάζει τους πελάτες να φωνάζουν και το… ηχητικό βασανιστήριο να επαυξάνεται!
Για το Birdman ειδικά: θα ξαναπήγαινα; Όχι… θα σας το συνιστούσα; Μάλλον όχι. Σίγουρα όχι σε φίλους των οποίων η αισθητική πλησιάζει ή ταυτίζεται με την δική μου. Και όχι, δεν ειναι το "talk of the town" gastropub του 2018 όταν άνοιξε. Εχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε και... φαίνονται σε όλα!. Ασφαλώς το βασικό… μαρτύριο ήταν η απαράδεκτη εκκωφαντική λούμπεν μουσική, αλλά όχι μόνο: σίγουρα δεν θα πας για το περιβάλλον, που είναι μετριότατο, ούτε για το… κρασί. Έχω δοκιμάσει εξ ίσου καλή ιαπωνική κουζίνα με τα μισά χρήματα, με συνοδεία… φυσιολογικών κρασιών και χωρίς βλάβη στα… τύμπανα των αυτιών μου.
Όμως… ναι, θα παραγγείλω στο σπίτι φαγητά από το Birdman (για την ακρίβεια από το «αδερφάκι» του που κάνει το delivery) και ιδιαίτερα το διάσημο burger του που δεν μπορέσαμε να δοκιμάσουμε στο εστιατόριο γιατί δεν βρισκόταν στον κατάλογο, και θα τα απολαύσω με την δική μου μουσική και τα δικά μου κρασιά!
Στην υγειά σας…
Τάσος Πικούνης
Comments