Στις 21 Σεπτεμβρίου το House of Wine κλείνει τα 12+1 χρόνια του… και εγώ τα 2 χρόνια μακρυά από την καθημερινότητά του.
Είναι μεσάνυχτα, γράφω αυτό το σημείωμα μια μέρα πριν επιστρέψω από την Τσαγκαράδα, βρίσκομαι στη βεράντα του σπιτιού μου που βλέπει τις Σποράδες λουσμένες στο λαμπρό φως του πρώτου Φθινοπωρινού φεγγαριού, με ένα ποτήρι κρασί μπροστά μου… και θυμάμαι…
Είναι φυσικό όταν πλησιάζουν τέτοιες μέρες -εννοώ επέτειοι οποιουδήποτε είδους- να γυρνάς πίσω στο παρελθόν και να θυμάσαι… καλά, κακά, στιγμές δύσκολες, προβλήματα, επιτυχίες, συνεργάτες που έφυγαν, ανθρώπους που σε στήριξαν. Κάθε τι που ξεκινάς από το μηδέν, για το οποίο αφιέρωσες πάρα πολύ χρόνο στη σύλληψη, στο σχεδιασμό, στην υλοποίηση είναι κάτι σαν φυσικό σου παιδί! Με αυτή την έννοια έχω 3 παιδιά: δύο αγόρια και το… House of Wine! Που -επιπλέον- είναι το «στερνοπούλι» μου! Ή, αν λάβει κανείς υπ’ όψη ότι το ΗΟW στήθηκε σε συνεργασία με το γιό μου Μιχάλη, τότε είναι ίσως το πρώτο μου… εγγόνι! Και, όπως λέει και η λαϊκή σοφία «του παιδιού μου το παιδί είναι δυό φορές παιδί μου»!
Οι διαδικτυακοί μου φίλοι γνωρίζουν ότι έχω σπουδάσει αρχιτεκτονική, υπήρξε ο μεγάλος έρωτας της νιότης μου… έμεινα μαζί της για περίπου 10 χρόνια. «Παντρεύτηκα» όμως την επόμενη αγάπη μου, την Πληροφορική, σχέση ζωής, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Όμως… ο πιο μεγάλος μου έρωτας, απ τα 17 μου χρόνια, παράλληλη σχέση με τις υπόλοιπες, υπήρξε το κρασί. Σύντροφος πιστός σε χαρές, λύπες, μαζί μου μια ζωή… Μέχρις ότου, το 2009, «νομιμοποιήθηκε» σε γάμο… και εγένετο House of Wine…
Θυμάμαι το ξεκίνημα… εδώ, στην Τσαγκαράδα, η ιδέα ενός Wine & Spitits e-shop άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά το καλοκαίρι του 2008: στόχος μας, ένα e-shop διαφορετικό απ’ τα άλλα, με όλη την πληροφόρηση για κάθε κρασί, με τη δυνατότητα αναζήτησης κρασιών βάσει πολλαπλών κριτηρίων, με άρθρα για το κρασί, με επώνυμους συνεργάτες, με συνέπεια…. Θυμάμαι τον ενθουσιασμό μας, τις ιδέες μας…
Θυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή… την έρευνα στη διεθνή αγορά για πρότυπα -και τον θαυμασμό μας για τις ιστοσελίδες των Berry Bros &Rudd του Λονδίνου-, την επιλογή της πλατφόρμας ανάπτυξης του λογισμικού για το e-shop, την ενημέρωση των σελίδων, την ανάπτυξη του λογισμικού… τις άπειρες δοκιμές, τα τεστ…
Θυμάμαι ακόμα τις επαφές με τους προμηθευτές- Οινοποιούς για συνεργασίες: οι περισσότεροι μας κοίταζαν με καχυποψία: «ποιοί είναι ετούτοι εδώ και τι στην ευχή θέλουν να κάνουν;» -βλέπετε είμασταν εκτός της αγοράς του κρασιού, το internet ήταν σχεδόν άγνωστο, και κανείς δεν πίστευε οτι μπορεί να αγοράσει κάποιος κρασί αν δεν… χαϊδέψει το μπουκάλι.
Και βέβαια θυμάμαι την D-Day… εκείνη την Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009 που με το… τελετουργικό πάτημα ενός πλήκτρου, το site του House of Wine βγήκε στον αέρα…
Θυμάμαι την αγωνία, το άγχος των επισκέψεων του site… μετρημένες στα δάχτυλα την πρώτη ημέρα… και θυμάμαι σαν τώρα την μουσική… έκρηξη που βγήκε απο τον υπολογιστή με την πρώτη παραγγελία: ήταν το «Αλληλούϊα» από τον Μεσσία του Χέντελ, που ο Μιχάλης είχε βάλει να παίζει κάθε φορά που έμπαινε νέα παραγγελία!
Θυμάμαι -αρκετά αργότερα- τον ενθουσιασμό μας όταν -επιτέλους!- οι παραγγελίες μας ξεπέρασαν το… αμύθητο ποσό των 700€ την ημέρα, ένα ορόσημο που είχαμε βάλει στον εαυτό μας και που το ξεπέρασμά του σήμαινε οτι… συνεχίζουμε! Αλλά και το πέρασμα άλλων δύο στόχων: να βρεθεί το House of Wine στην πρώτη σελίδα του Google search για όρους αναζήτησης σχετικούς με το κρασί, και οι μηνιαίοι (μοναδικοί-unique) επισκέπτες το μήνα να ξεπεράσουν τις 7.000!
Τώρα πια, με τις ιστοσελίδες του House of Wine να ξεπερνούν τις 11.000(!) και με επισκέψεις πάνω από 100.000 μπορεί αυτοί οι αριθμοί της αρχής να φαίνονται αστείοι, αλλά δεν παύουν να είναι οι πιό γλυκές αναμνήσεις αυτών των 12+1 χρόνων!
Και βέβαια… θυμάμαι την επιτυχία! Τη δικαίωση των προσπαθειών, την πρώτη θέση σε επισκεψιμότητα αλλά και πωλήσεις ανάμεσα στις ηλεκτρονικές κάβες, τη δεύτερη θέση σε επισκεψιμότητα σε ολόκληρο το F&B μετά τον Βασιλόπουλο, και τη διατήρηση αυτής της θέσης μέχρι σήμερα… και αυτά απο το δεύτερο χρόνο της λειτουργίας του HOW!
Κυρίαρχη θέση στις μνήμες αυτών των χρόνων υπήρξε το άνοιγμα της «φυσικής» κάβας του House of Wine. Πρωτοποριακή στη σύλληψη, διαφορετική από τις σκοτεινές και γεμάτες κρασιά κάβες: Φωτεινή, λαμπερή, με άνεση, αφού κρασιά στα ράφια ήσαν ελάχιστα, και τα Fine Wines συγκεντρωμένα στον κεντρικό γυάλινο κλιματιζόμενο «κύβο»… με μια τεράστια μπάρα στο #inthehouse bar όπου θα γίνονταν οι εκδηλώσεις, με dispensers για την δωρεάν δοκιμή 8 κρασιών που άλλαζαν κάθε εβδομάδα… και το μεγάλο στοίχημα: η αναζήτηση και παραγγελία των κρασιών θα γινόταν μέσα απο 3 μεγάλες οθόνες αφής, από τους ίδιους τους πελάτες! Αυτά την εποχή που τα tablets μόλις είχαν εμφανιστεί!
Ήταν μια πρωτοποριακή σχεδίαση που υλοποιήθηκε με εξωφρενικούς ρυθμούς ώστε να λειτουργήσει στις γιορτές… η παραγγελία μέσα από οθόνες σε «φυσικό» κατάστημα ήταν μια παγκόσμια πρωτοτυπία, για την οποία έγραψαν ξένα περιοδικά και sites, που όμως… αγνοήθηκε απόλυτα από τους Έλληνες δημοσιογράφους οίνου και οινογράφους και τα αντίστοιχα έντυπα! Αγκαλιάστηκε όμως από τους πελάτες μας!
Θέλω εδώ να αναφέρω και να ευχαριστήσω θερμά 2 ανθρώπους του κρασιού καθώς και τον πλέον ίσως ειδήμονα σε θέματα ποτών στην Ελλάδα, που συνέβαλαν καθοριστικά στην επιτυχία του House of Wine: ο πρώτος είναι ο Θόδωρος -Ted- Λέλεκας που βρέθηκε δίπλα μας από την πρώτη σχεδόν στιγμή και βοήθησε καθοριστικά στα θέματα οίνου και στην όλη προσπάθεια απο οινικής πλευράς. Η δεύτερη είναι η Μαριάννα Μακρύγιαννη, που για πολλά χρόνια μέχρι και σήμερα επιλέγει τα κρασιά του House of Wine και γράφει κάθε εβδομάδα το βασικό άρθρο στο blog του HOW και τους συνδυασμούς φαγητού και κρασιού στις εξαιρετικές προτάσεις της. Ο τρίτος, ο Κυριάκος Κοντογιώργης, συνεργάτης για πολλά χρόνια μέχρι και σήμερα, είναι η ψυχή των spirits του House of Wine!
Θέλω να ευχαριστήσω επίσης τους δεκάδες συνεργάτες μας που βρέθηκαν μαζί μας αυτά τα χρόνια και που και αυτοί βοήθησαν στην επιτυχία αυτής της προσπάθειας. Θα τους θυμάμαι πάντα με πολύ αγάπη…
Last but not least, οι χιλιάδες φίλοι πελάτες μας. Όλοι αυτοί που εκτίμησαν τις προσπάθειές μας και μας στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια με τις αγορές τους και την αγάπη τους…
Οι τελευταίες μου ευχαριστίες θα πάνε στο γιό μου Μιχάλη. Πάντα κοντά μου στα δύσκολα, πορευτήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλο, χέρι-χέρι στη μεγάλη αυτή προσπάθεια. Και τον ευχαριστώ διπλά που αυτούς τους δύσκολους καιρούς, μέσα σε αυτή την παγκόσμια τρικυμία και αβεβαιότητα, οδηγεί το "καράβι" του House of Wine με σταθερό χέρι...
Το κρασί μπροστά μου τελείωσε, το φεγγάρι είναι πιά ψηλά στον ουρανό, και έχω την αίσθηση ότι η ατμόσφαιρα γλύκανε και τα αστέρια λάμπουν πιο δυνατά…
Εύχομαι να βρεθούμε και του χρόνου εδώ, πάλι μαζί στις μνήμες μου στα 14 χρόνια του House of Wine…
Comments