Σκοτώνοντας για ευχαρίστηση!

Φίλος ψαροντουφεκάς ανέβασε ανάρτηση για την… προστασία των ψαριών. Δεν κρατήθηκα… έχω ξαναγράψει σχετικά, και το σχολίασα. Πολλοί απάντησαν προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα… αδικαιολόγητα, αλλά ένας έσπασε το καντράν:

«Τι σας ακούγεται περίεργο?μήπως φαντάζεστε ότι στους κυνηγούς είτε στεριά-είτε θάλασσα,δεν αρέσει να προστατεύονται τα είδη ώστε να υπάρχουν πάντα? Αλλιώς τι θα κυνηγάνε?»(!!!)

Δεν είμαι vegan, χορτοφάγος, τρώω κρέας και ψάρι και δεν έχω απολύτως τίποτα εναντίον των ανθρώπων που ζουν εφοδιάζοντας την τροφική αλυσίδα με κρέατα και ψάρια…

Έχω όμως αντίρρηση και μεγάλη για όσους σκοτώνουν για το κέφι τους! Για να διασκεδάσουν! Και έχουν το… κουράγιο να ονομάζουν τους φόνους… σπόρ!

Δεν είναι καθόλου περίεργο οτι και εσείς έχετε… ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία σας: η πρώτη εικόνα, του κυνηγού με τα τρόπαια της διασκέδασής τους είναι στους περισσότερους απεχθής! Και είναι η αλήθεια οτι δεν θα βρείτε πολλές τέτοιες εικόνες στο διαδίκτυο: το bullying εναντίον των κυνηγών είναι έντονο… ένας μάλιστα χαρακτηριστικά γράφει « Είμαι κυνηγός αλλα είμαι καλός άνθρωπος»(!)
Είναι όμως πολύ περίεργο ότι δεν έχετε καμμιά αντίρρηση για τη δεύτερη εικόνα, αυτή του ψαρά και μάλιστα του ψαροντουφεκά με τα τρόπαιά του! Σχεδόν όλοι θα τον θαυμάσετε! «Μπράβο ψαριά!», θα πείτε…

Γιατί;

Η ψυχή του ψαριού είναι… δευτεράντζα; Το ψάρι που χτυπιέται από ψαροντούφεκο ή «σκάει» απο ασφυξία πάνω στη βάρκα του ψαρά υπο τα υπερήφανα βλέμματα του… θύτη του, είναι υποδεέστερο είδος; Δεν αισθάνεται πόνο; Δεν καταλαβαίνει; Να σας θυμίσω οτι το πιό έξυπνο είδος μετά τον άνθρωπο είναι το δελφίνι;
Δεν είμαι φανατικός… δεν θα έγραφα τίποτα όπως δεν έχω γράψει για τις τόσες αναρτήσεις του ίδιου φίλου με τα ψάρια του, αλλά το να μιλά κάποιος για… προστασία των ψαριών όταν τα σκοτώνει για διασκέδαση, ε… συγγνώμη αλλά κάπου μου την έδωσε!

Μισώ την υποκρισία… σε όλες τις μορφές της. Ιδιαίτερα την κρατική. Σήμερα κάποιος που σκοτώνει σκύλο ή τον βασανίζει δικάζεται για κακούργημα! Αυτός που σκοτώνει λαγούς, πέρδικες κλπ. (και αυτός για το κέφι του, ακριβώς όπως ο κυνηγός και ο ψαράς!) πληρώνει και παίρνει άδεια για να… σκοτώνει! (Κάτι σαν License to Kill). O δε «ερασιτέχνης» (τι λέξη, εραστής της… τέχνης!) ψαράς συνήθως σκοτώνει και βασανίζει… δωρεάν!

Συμπέρασμα: Παιδιά, κάνετε ότι κάνετε, σκοτώνετε για διασκέδαση, -δεν θα αλλάξω γνώμη σε κανένα-αλλά μην κουνάτε και το δάχτυλο για την… προστασία της πανίδας ή των ψαριών!